Idyjotka postanowiła się rozmnożyć

Powiedzmy, że to blog-córka. Choć lepiej wyglądałoby "córki".
Tego blogu .

A gdyby ktoś szukał ojca - znajdzie go tu :)

Miłego czytania.


24 gru 2012

Rzecz o Pamturze

Do notki o Pamturze zabierałam się już kilkanaście razy, bo też jest o czym pisać.
Pamtur, jak już tu wspominałam, NIE JEST LALKĄ. Jest Pamturem.
A Lila jest mamą Pamtura. "Jestem Lilą i jestem mamą Pamtura. A ty jesteś babcią Pamtura, ale jesteś też moją mamą, wiesz?" Ma też mamę zastępczą, która się nim opiekuje, kiedy Lila akurat nie może.

Pamtur towarzyszy Lili wszędzie. Śpi w jednym z Lilowych śpiworków. Ma założoną pieluszkę (ostatnio Lila pożyczała pampersa od młodszego kuzyna, bo w Róziowych Pamtur troszkę tonął i nie dało mu się wciągnąć spodenek). Czasem Lila wysadza Pamtura na nocnik, a czasem zmienia mu pieluszki, kiedy Pamtur nie wytrzyma. Kiedy wyruszamy w podróż, wkładamy do naszego berlingo trzy foteliki. Bo Pamtur musi mieć swój. Jest przypięty pasami i siedzi obok kierowcy. Bez fotelika jeździć nie może, bo Lila wie, że to dla niego niebezpieczne. W podróży Pamtur ma też na uszach ciepłą czapkę i jest ubrany w dodatkowy sweterek i skarpetki, żeby nie zmarzł. Bo jedzie z Lilą do przedszkola. Gdzie dzieci mogą dostać od Lili opieprz, kiedy zachowują się zbyt głośno, a Pamtur akurat ucina sobie drzemkę. W domu Lila potrafi nagle przerwać zabawę, pobiec do drugiego pokoju, po czym wrócić i zapewnić nas szeptem "Zajrzałam do Pamtura. Wszystko w porządku".
Pamtur jest teraz malutki jak Lilowy kuzyn, ale potem będzie duży. W lecie pojedzie z Lilą na działkę. I będzie już umiał mrugać oczami. Oraz urosną mu włosy.
Dzisiaj Lila, siedząc na kibelku (z Pamturem w objęciach) zadała mi pytanie egzystencjalne:
A Pamtur to żyje czy nie, no mów!

5 komentarzy:

  1. O kurczę, i co odpowiedziałaś? serio pytam!

    OdpowiedzUsuń
  2. i jak uważała?
    :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Uważała, że chyba nie, ale głosem bardzo niepewnym to stwierdzała :)

    OdpowiedzUsuń
  4. A u nas panuje faza na Maksia. W sierpniu, w Milówce Antek poznał pieska Maksia - pupila sąsiadów z hotelu. Potem babcia kupiła mu pluszowego pieska... został ochrzczony Maksiem i od tej pory z Antosiem śpi, podróżuje, bawi się... Ostatnio po dłogiej świątecznej przerwie Antek trochę odzwyczaił sie od przedszkola, więc dla kurażu zabrał ze sobą Maksia. Maksio został w przedszkolu, Antek zorientował się po południu. Histeria do wieczora... Nawkręcałam mu, że jak dzieci ida do domu, to zabawki urządzają sobie bal i ze jutro Maksio opowie mu jaka fajna była impreza :) Zadziałało. Nastepnego dnia pytam - i co, opowiadał? Nie - mówi Antek - przeciez on nie umie mówić. Ale płakał za mna i tęsknił.

    OdpowiedzUsuń